Άστραψαν και βρόντηξαν οι εθνοπατέρες μας

 

Άστραψαν και βρόντηξαν οι εθνοπατέρες μας, με προεξάρχοντα τον επί των Μεταφορών κ. Ρέππα. «Τσαμπατζήδες» και «μπατακτσήδες» είναι λοιπόν, όλοι όσο στενάζοντας από τα αλλεπάλληλα χαστούκια, αποφάσισαν να πουν «τέρμα, δεν πληρώνω» στα μέσα μαζικής μεταφοράς και στους σταθμούς διοδίων.

Και ποιοι επιδίδονται σε αυτούς τους άθλιους χαρακτηρισμούς; Οι κατ`εξοχήν τσαμπατζήδες, που ως βουλευτές, ανάθεμά με αν ποτέ πληρώνουν τίποτα. Όχι ότι ανέβηκε ποτέ σε λεωφορείο κανένας από αυτούς, αλλά θα ήθελα να ξέρω, πληρώνουν διόδια οι πολιτικάντηδες μας; Πληρώνουν τηλέφωνα; Πληρώνουν αεροπορικά εισιτήρια; Πληρώνουν τρένα; Πληρώνουν ξενοδοχεία; Πληρώνουν υπαλλήλους; Πληρώνουν φόρους στα πολυτελή τους ι.χ.; Και άλλα πολλά.

Όχι, δεν νομίζω να πληρώνουν. Αντιθέτως, ζουν σε μια εικονική πραγματικότητα, δωρεάν και εις βάρος μας. Οπότε τι να καταλάβουν από μια αύξηση της τάξης των 40 λεπτών;

Οι κύριοι (και οι κυρίες) αυτοί ταξιδεύουν δωρεάν, χρησιμοποιώντας τις αίθουσες VIP των αεροδρομίων, μη γνωρίζοντας τι σημαίνει ουρά, αναπαυόμενοι στα πολυτελή καθίσματα, και απολαμβάνοντας την ιδιαίτερη φροντίδα της Α` θέσης στα αεροπλάνα, διαθέτοντας μια ολόκληρη σειρά από παρατρεχάμενους βαστάζους, που τους οδηγούν τις λιμουζίνες τους, τις σταθμεύουν όπου θέλουν και όποτε θέλουν, τους κουβαλάνε τις βαλίτσες και τους χαρτοφύλακες, και πάει λέγοντας.

Κάτι σαν Βαρόνοι του μεσαίωνα δηλαδή. Και όλοι εμείς οι υπόλοιποι, οι δουλοπάροικοι, υπάρχουμε μόνο και μόνο για να πληρώνουμε τους φόρους, τα τέλη, τα πρόστιμα, κλπ. για να ζουν αυτοί καλά, και κάποιοι από αυτούς καλύτερα. Και επειδή τα πήγαν «μια χαρά» με την οικονομία τόσα χρόνια, τώρα θα πρέπει να μας πατήσουν κάτω σαν αράχνες, για να μας ξεζουμίσουν εντελώς, αφού όπως λένε «μαζί τα φάγαμε». Ναι μαζί φάγαμε ψωμί και αλάτι. Αυτοί το ψωμί κι εμείς το αλάτι.

Και να μη ξεχνάμε, πως όχι μόνο δεν πληρώνουν, όχι μόνο μπορούν να μας βρίζουν και να μας απαξιώνουν, αλλά αν τυχόν το θελήσουν, οι κ.κ. βουλευτές και υπουργοί, μπορούν ακόμη και να μας χαστουκίσουν μέσα στο δρόμο…. ατιμώρητα! Βλέπετε, διαθέτουν τη περιλάλητη βουλευτική ασυλία. Για να επιδίδονται ανεπηρέαστοι στο σημαντικό πολιτικό τους έργο!

Τι μας λέτε καλέ; Αντί να μας ζητήσετε συγγνώμη για τα χάλια στα οποία εσείς μας φέρατε, να ανασκουμπωθείτε, να σηκώσετε τα μανίκια, και με χαμηλά το κεφάλι να προσπαθήσετε να βοηθήσετε τον απλό εργαζόμενο που χρόνια τώρα σας ταϊζει, εσείς του επιτίθεστε; Και μάλιστα κρυβόμενοι πίσω από τις πλάτες του ΔΝΤ. Και σε τι διαφέρετε τότε από τη κατοχική κυβέρνηση των Τσολάκογλου, Ράλλη, κλπ.

Ντροπή. Τίποτα άλλο.

Back to the Future 50'60

 

Στις πρώτες θέσεις κατάταξης των Ευρωπαίων που αναζητούν εξάσκηση ή εργασιακή εμπειρία στο εξωτερικό βρίσκονται οι Έλληνες, όπως προκύπτει από απάντηση της επιτρόπου για θέματα εκπαίδευσης, πολιτισμού, πολυγλωσσίας και νεολαίας Αν. Βασιλείου έπειτα από σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή της Ν.Δ. Γ. Παπανικολάου.

Συγκεκριμένα, η Ελλάδα κατατάσσεται ένατη σε απόλυτο αριθμό χρηστών με 48.811 συμπληρωμένα βιογραφικά στην ευρωπαϊκή πύλη Europass. Όπως επισημαίνει ο κ. Παπανικολάου, ο αριθμός αυτός είναι ιδιαίτερα υψηλός αν αναλογιστεί κανείς τον πληθυσμό της Ελλάδας σε σύγκριση με αυτόν άλλων χωρών που προηγούνται σε αριθμό χρηστών όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Γερμανία, η Γαλλία και η Πολωνία.

Σημειώνεται ότι το Europass αποτελεί την πλέον διαδεδομένη ευρωπαϊκή πύλη αναζήτησης εργασίας όπου από το 2005 και έπειτα έχουν συμπληρωθεί περισσότερα από 10 εκατομμύρια βιογραφικά σημειώματα, από τα οποία τα 3,5 εκατ. το 2010. Το 70% των χρηστών του ήταν ηλικίας κάτω των 30 ετών και ειδικότερα: το 13% ήταν κάτω των 20, το 34% ήταν μεταξύ 20 και 25 και το 24% μεταξύ 25 και 30 ετών. Το ένα τρίτο των χρηστών του Europass CV δεν είχαν καμία επαγγελματική πείρα και ένα ακόμη τρίτο είχε επαγγελματική πείρα μικρότερη των 5 ετών.

Σε δηλώσεις του ο κ. Παπανικολάου σημείωσε: «Γνωρίζουμε ότι η οικονομική κρίση οδηγεί όλο και περισσότερους `Ελληνες να αναζητήσουν διεξόδους στο εξωτερικό. Όλα τα στοιχεία από κάθε κατεύθυνση εδώ και καιρό αυτό δείχνουν. Χρειάζονται πολιτικές συγκράτησης, ευκαιριών και επένδυσης του ειδκευμένου δυμανικού της χώρας. Πολιτικές που θα μας επιτρέψουν να αντιμετωπίζουμε με περισσότερη αισιοδοξία το μέλλον».